زمان تقریبی مطالعه: 2 دقیقه
 

سیدیحیی بن محمد طباطبایی





ابوالمعمّر یحیی بن محمد بن قاسم بن محمد بن طباطبا (د ۴۷۸ ق/۱۰۸۵ م)، نحوی، ادیب، متکلم، شاعر و نسب‌شناس از افراد مشهور آل طباطبای عراق بود.


۱ - معرفی اجمالی



ابوالمعمّر یحیی بن محمد بن قاسم بن محمد بن طباطبا (د ۴۷۸ ق/۱۰۸۵ م) شیعی امامی بود و در بغداد می‌زیست.
دانش را از استادانی چون علی بن عیسی ربعی و ابوالقاسم ثمانینی فرا گرفت. کسانی چون ابوالسعادات هبةالله الشّجری از او علم آموختند.
انباری گوید او را کتابی در فن شعر بوده است؛ نیز کتابی در شرح اللمع تألیف ابن جنی در نحو از او یاد شده است.
برخی از اشعار او را یاقوت آورده است.
[۲] یاقوت حموی، ابو عبداللـه، معجم الادباء، ج۱، ص۳۲، بیروت، ۱۴۰۰ ق/۱۹۸۰م.
[۳] یاقوت حموی، ابو عبداللـه، معجم الادباء، ج۱، ص۳۳، بیروت، ۱۴۰۰ ق/۱۹۸۰م.
[۵] بغدادی، اسماعیل پاشا، ایضاح المکنون، ج۲، ص۴۱۰، استانبول، ۱۹۴۷ م.
[۶] ابن جوزی، عبدالرحمن، المنتظم، ج۹، ص۲۵، حیدرآباد، ۱۳۵۹ق.
[۷] ابن جوزی، عبدالرحمن، المنتظم، ج۹، ص۲۶، حیدرآباد، ۱۳۵۹ق.


۲ - پانویس


 
۱. یاقوت حموی، ابو عبدالله، معجم الادباء، ج۶، ص۲۸۲۸، بیروت، ۱۴۰۰ ق/۱۹۸۰م.    
۲. یاقوت حموی، ابو عبداللـه، معجم الادباء، ج۱، ص۳۲، بیروت، ۱۴۰۰ ق/۱۹۸۰م.
۳. یاقوت حموی، ابو عبداللـه، معجم الادباء، ج۱، ص۳۳، بیروت، ۱۴۰۰ ق/۱۹۸۰م.
۴. ابن تغری بردی، یوسف، النجوم الزاهره، ج۵، ص۱۲۳، مصر، ۱۳۹۱ ق/۱۹۷۱ م.    
۵. بغدادی، اسماعیل پاشا، ایضاح المکنون، ج۲، ص۴۱۰، استانبول، ۱۹۴۷ م.
۶. ابن جوزی، عبدالرحمن، المنتظم، ج۹، ص۲۵، حیدرآباد، ۱۳۵۹ق.
۷. ابن جوزی، عبدالرحمن، المنتظم، ج۹، ص۲۶، حیدرآباد، ۱۳۵۹ق.
۸. زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۹، ص۲۰۷، بیروت، ۱۹۶۹ و ۱۹۸۴ م.    


۳ - منبع



مرکز دائرة المعارف اسلامی، برگرفته از مقاله «آل طباطبا»، شماره۴۳۲.    


رده‌های این صفحه : اعقاب امام مجتبی | سادات | نسب شناسی




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.